بررسی اثر پاکلوبوترازول در تولید ریزغده و خصوصیات رویشی سیب زمینی (solanum tuberosum l.) در سیستم هواکشت

به منظور بررسی تأثیر پاکلوبوترازول بر تولید ریزغده سیب زمینی در سیستم هواکشت، یک آزمایش فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار با استفاده از سیب زمینی رقم ساوالان انجام شد. فاکتورهای مورد آزمایش شامل غلظت های مختلف پاکلوبوترازول (0، 50 و 100 میلی گرم در لیتر) و زمان محلول پاشی اندام های هوایی (30 و 50 روز پس از انتقال گیاهان به سیستم هواکشت) بود. نتایج نشان داد که اثر متقابل پاکلوبوترازول در زمان اعمال تیمار برای متغیرهای تعداد، وزن تر و خشک ریزغده، ارتفاع گیاه و فاصله میانگره ای معنی دار بود. مقایسه میانگین ترکیب های تیماری مورد بررسی نشان داد که استفاده از 50 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول، 50 روز پس از انتقال گیاهان به سیستم هواکشت، بیشترین تعداد ریز غده (9/6)، وزن تر (65 گرم) و وزن خشک ریزغده (11 گرم)، وزن خشک ریشه (2/3 گرم) و قطر ساقه (03/9 میلی متر) را تولید نمود. بطور کلی نتایج این پژوهش نشان داد که استفاده از 50 میلی گرم در لیتر پاکلوبوترازول،در زمان شروع ریزغده زایی گیاهان در سیستم هواکشت، باعث تولید بیشترین تعداد ریزغده در گیاه و نیز بالاترین عملکرد ریزغده در واحد سطح شده است.